HER SABAH SENİNLE BAŞLAR

HER SABAH SENİNLE BAŞLAR

Önce gözlerin girer odamdan içeri
Sonra ellerin, saçların dudakların
Bir bir hatırlarım
Her sabah senin olan ne varsa
Yüzüm aydınlanır
Şarkılar söylemek gelir içimden
Yakında bir kuş öter
Uzaklarda bir tren sesi
Sonra kornalar, çocuk ağlamaları
Vapur düdükleri
Sesler bir uğultu halinde yükselir büyük şehirlerden
Ve alışılmış bir yaşamaktır çöker omuzlarıma
Sarar benliğimi birden
Büyük, devamlı dalgalar halinde duygularım
Her sabah seninle başlar
Ve ben her sabah
Ta içimde bir ağrı gibi yokluğunu duyarım

YANLIŞLIK , YALNIZLIK

Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan,
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum.
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara,
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git,
Git gidebildiğin yere git diyordum.
Oysa ki, senden kaçılmazmış,
Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış.
Bilmiyordum.